Ezzah Mahmud
Haha
Hahahaha
Haha
Hahahaha
Hahah
Baru kau tahu yang
Kau tak ada kawan sangat pun sebenarnya
Mungkin ada dua tiga yang kau sayang
Yang kau kisah, yang kau endah,
Yang kau rindu, yang kau mahu,
Yang kau senangi, yang kau kasihi
Tapi akhir sekali, kau seorang sendiri pegang
Pegang setiap satu sel kau agar tidak terburai
Dicicip helang-helang galang malang garang
Mahu setiap cebis kau habis bis bis bis
Lalu hanya kau seorang juga bersama seorang kau
Cakaplah seorang diri dengan harapan
Diri kau cakap balik dengan kau
Akhir sekali kau cari papan kekunci
Sebab itu saja yang kau rasa kau berbakat
Menulis pada kertas putih maya kosong
Sedih… Sebab selama ini kau ingat kau ada semua orang
Akhir sekali kau seorang sendiri, siapa lagi kau nak cari
Kalau bukan yang Menciptakan kau.
Yang kau pasti tahu yakin akan ada waktu kau perlu
Sebab, “…Jika dia datang kepada-Ku dengan berjalan,
maka Aku datang kepadanya dengan berlari” (Bukhari)
Ketawa sendiri pada bodohnya aku
Yang lupa dan kurang tahu
Sudah, aku mahu ‘berjalan’ kepadaNya